ลักษณะของมลสารที่มีอันตรายสูง คือ
๑. มีผลกระทบทางชีววิทยาอย่างมีนัยสําคัญที่ความเข้มข้นต่ำ ซึ่งอาจเป็นผลในระยะสั้น (Short-term effect) หรือผลในระยะยาว (Long-term effect) ก็ได้
๒. สามารถกระจายตัว (Dispersion) ได้ดีในอากาศ หรือละลายได้ในน้ำ
๓. มีแนวโน้มที่จะสะสม (Accumulate) อยู่ในเนื้อเยื่อต่างๆ ของสิ่งมีชีวิตได้ ซึ่งสารเหล่านี้มักจะมีคุณสมบัติละลายได้ในไขมัน
๔. มีคุณสมบัติคงตัว (Persistent) ในสิ่งแวดล้อมหรือสามารถแตกตัวหรือรวมตัวกับสารอื่นๆ ทําให้ได้สารที่มีพิษ มีคุณสมบัติคงตัว สามารถแพร่กระจายไปถึงกลุ่ม เป้าหมาย (Targets) หรือสะสมในเนื้อเยื่อต่างๆ ของสิ่งมีชีวิตได้
๕. มีผลกระทบต่อสิ่งมีชีวิตต่างๆ อย่างกว้างขวาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีผลกระทบโดยตรงต่อมนุษย์หรือสมดุลของระบบนิเวศของโลก
๖. เป็นผลจากการผลิตเป็นจํานวนมากขององค์ประกอบที่สําคัญของสังคม ผลเสียที่เกิดขึ้นกับสิ่งแวดล้อมถูกละเลยจากการประเมินค่าในแง่ของต้นทุนและผลประโยชน์
จากคําจํากัดความเบื้องต้น สารมลพิษจําแนกได้เป็น ๒ ชนิด คือ
๑. พวกที่ย่อยสลายไม่ได้ด้วยวิธีการทางชีววิทยา (Non-degradable หรือ Non-biodegradable pollutants) ได้แก่ โลหะ หรือสารวัตถุต่าง ๆ เช่น ปรอท ตะกั่ว สารหนู แคดเมียม ดีดีที เป็นต้น
๒. พวกที่ย่อยสลายได้ด้วยวิธีการทางชีววิทยา (Degradable หรือ Biodegradable pollutants) ได่แก่ขยะมูลฝอย น้ำทิ้งจากโรงงาน บ้านเรือน ชุมชน ฯลฯ
สารมลพิษยังสามารถแยกย่อยเฉพาะ ตามลักษณะของการเกิดภาวะมลพิษได้หลายแบบ เช่น สารมลพิษทางอากาศ สารมลพิษทางน้ำ สารมลพิษทางดิน สารมลพิษทางอาหาร สารมลพิษทางเสียง เป็นต้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น